=''/>

17, మార్చి 2010, బుధవారం

వసంతరాగం .

నాకు కవితలు చదివి ఆనందించడమేకానీ రాసే అంత పాండిత్యంలేదు .ఈకవిత ముప్పై సంవత్సరాల
క్రిందటిది.రాసినామె పేరు దుర్గ . మా అత్తయ్య అప్పటి వీక్లీలలో వచ్చే చాలా సీరియళ్ళను బైండింగ్
చేయించింది. ఒకదానిలో ఈకవిత చదివి బాగుందని దాచాను. మీఅందరికోసం ఈకవితలో కొద్దిగా
మార్పులు చేసి అందిస్తున్నాను .
గడచినవత్సరపు ప్రౌడ...

లేత వన్నెల చీర

గోరంచుల రాపిడితో ....

గతపులోగిలి గడపదాటి

మల్లె సుగంధాలతో అడుగిడింది...

నవ యౌవ్వన జవ్వని

జిలుగు వెలుగుల సోయగాల


"నవయుగాది"

"నేనులేని సందడి ఎక్కడిదని" ని

గారాలు పోతుంది కోయిలమ్మ .

"ఈ సంబరాలెందుకా" అని...

కొండదారి మలుపులో

క్షణమాగి చూస్తుంది చిట్టేరు.

భవితవ్యంలోకి ....

సందేహంగా చూస్తున్న కనులకు

సమాదానమిస్తున్నాయి...

లేలేత చిగురుల కొమ్మలు .

ఈ వసంతాగమన శుభవేళ ...

నిశ్శబ్ద స్వాగతగీతిని ఆలపించడానికి

ప్రకృతి శృతులు సరిచూసుకుంటున్నది .

************************************

6 కామెంట్‌లు:

  1. ముప్పై ఏళ్ళైనా నవ యౌవ్వన జవ్వని లాగానే ఉందీ కవిత...

    రిప్లయితొలగించండి
  2. అందమైన కవితని ఇన్నేళ్ళు భద్రంగా దాచి ఉంచిన మీరు నిజంగా అభినందనీయులు !

    రిప్లయితొలగించండి
  3. @రవిచంద్ర,@పరిమళ ,
    @సరిత,@స్నేహితుడు,
    ధన్యవాదాలండి.

    రిప్లయితొలగించండి